REVIEWS |
Charlotte Wessels - Tales From Six Feet Under
Score
Datum review
09-08-2021
Media
Vinyl / Digital
Tracks
10
Release
17-09-2021
Via het online platform Patreon leerde de fans Charlotte Wessels op een andere manier kennen, naast de frontvrouw van de symfonische metalband Delain. Inmiddels werd eerder dit jaar bekend dat Delain niet meer in dezelfde vorm zal terugkeren, maar de muzikaliteit van Wessels gaat gelukkig niet verloren.
Met het album Tales From Six Feet Under levert zij een verzameling af van een tiental nummers, welke eerder via het Patreon platform zijn uitgebracht en zijn opgenomen in haar eigen thuisstudio: de Six Feet Under studio.
Tales From Six Feet Under herbergt een collectie van diverse genres, van een alternatief geluid naar een pop sound toe, maar zeker ook mogen de rock klanken niet ontbreken. De openingstrack Superhuman neigt dan naar een alternatieve sound. Zowel qua zang als instrumentaal wordt hierbij een fraaie afwisseling ten gehore gebracht, waarbij ook de tekst weet te raken.
Op Afkicken kunnen we Charlotte in haar Moerstaal terug horen, begeleid door een dansbare rock sound. Waarbij de combinatie van beide als geslaagd kan worden bestempeld. Het dansbare is zeker ook terug te horen op Masterpiece, waar wellicht ook een licht vleugje hip-hop naar voren komt. Een nummer waarmee de zangeres het afsluiten van een moeilijke periode van een eetstoornis van haar heeft afgeschreven.
Meer poëtisch klinkt dan weer het nummer Victor, waarop Wessels ook zelf de klarinet partij inspeelt. Wellicht komt de poëtische inslag ook door de inspiratie voor het nummer uit het gedicht Demain, Dès L'Aube van Victor Hugo. Overigens verzorgt Charlotte alle begeleidende partijen op het album, waarbij zelf ingespeeld of zelf geprogrammeerd. Op het nummer Lizzie krijgt ze dan wel wat hulp van Alissa White-Gluz. De twee zijn geen onbekende van elkaar, waarbij zij ook in het Delain tijdperk al eerder de krachten bundelden.
New Mythology kent misschien wel de meeste pop inslag, compleet met catchy refrein. Waar Source Of The Flame opbouwt vanuit een mysterieus begin naar een heerlijk rockende uitbarsting om met fraaie lichte klanken af te sluiten.
Een cover is terug te horen met het donkere Cry Little Sister. Een nummer bekend uit de film The Lost Boys (uitvoering door McMahon), maar mogelijk ook bekend door de uitvoering van Marilyn Manson. De uitvoering door de singer-songwriter mag er ook zeker wezen.
Zo vlak voor het einde van het album, wordt nog een keer goed uitgepakt met de stevige rocktrack FSU. Wat toch ook een genre blijft, waar de stem van Wessels in schittert. Afsluiter van het album is Soft Revolution. Een nummer welke zich in de paar online live stream shows van Charlotte zich al bewezen heeft als een (live) favoriet. Zowel met als zonder (uitgebreide) gitaarsolo van Timo Somers, weet het nummer van begin tot einde te boeien.
Al met al laat Charlotte Wessels op haar debuutplaat horen goed uit de voeten te kunnen in verschillende muziekstijlen. Een groot compliment mag er daarnaast ook zeker zijn voor de instrumentale / geprogrammeerde begeleiding. De nummers maken nieuwsgierig naar meer materiaal, maar zeker ook een live uitvoering.
Met het album Tales From Six Feet Under levert zij een verzameling af van een tiental nummers, welke eerder via het Patreon platform zijn uitgebracht en zijn opgenomen in haar eigen thuisstudio: de Six Feet Under studio.
Tales From Six Feet Under herbergt een collectie van diverse genres, van een alternatief geluid naar een pop sound toe, maar zeker ook mogen de rock klanken niet ontbreken. De openingstrack Superhuman neigt dan naar een alternatieve sound. Zowel qua zang als instrumentaal wordt hierbij een fraaie afwisseling ten gehore gebracht, waarbij ook de tekst weet te raken.
Op Afkicken kunnen we Charlotte in haar Moerstaal terug horen, begeleid door een dansbare rock sound. Waarbij de combinatie van beide als geslaagd kan worden bestempeld. Het dansbare is zeker ook terug te horen op Masterpiece, waar wellicht ook een licht vleugje hip-hop naar voren komt. Een nummer waarmee de zangeres het afsluiten van een moeilijke periode van een eetstoornis van haar heeft afgeschreven.
Meer poëtisch klinkt dan weer het nummer Victor, waarop Wessels ook zelf de klarinet partij inspeelt. Wellicht komt de poëtische inslag ook door de inspiratie voor het nummer uit het gedicht Demain, Dès L'Aube van Victor Hugo. Overigens verzorgt Charlotte alle begeleidende partijen op het album, waarbij zelf ingespeeld of zelf geprogrammeerd. Op het nummer Lizzie krijgt ze dan wel wat hulp van Alissa White-Gluz. De twee zijn geen onbekende van elkaar, waarbij zij ook in het Delain tijdperk al eerder de krachten bundelden.
New Mythology kent misschien wel de meeste pop inslag, compleet met catchy refrein. Waar Source Of The Flame opbouwt vanuit een mysterieus begin naar een heerlijk rockende uitbarsting om met fraaie lichte klanken af te sluiten.
Een cover is terug te horen met het donkere Cry Little Sister. Een nummer bekend uit de film The Lost Boys (uitvoering door McMahon), maar mogelijk ook bekend door de uitvoering van Marilyn Manson. De uitvoering door de singer-songwriter mag er ook zeker wezen.
Zo vlak voor het einde van het album, wordt nog een keer goed uitgepakt met de stevige rocktrack FSU. Wat toch ook een genre blijft, waar de stem van Wessels in schittert. Afsluiter van het album is Soft Revolution. Een nummer welke zich in de paar online live stream shows van Charlotte zich al bewezen heeft als een (live) favoriet. Zowel met als zonder (uitgebreide) gitaarsolo van Timo Somers, weet het nummer van begin tot einde te boeien.
Al met al laat Charlotte Wessels op haar debuutplaat horen goed uit de voeten te kunnen in verschillende muziekstijlen. Een groot compliment mag er daarnaast ook zeker zijn voor de instrumentale / geprogrammeerde begeleiding. De nummers maken nieuwsgierig naar meer materiaal, maar zeker ook een live uitvoering.
Recente reviews