REVIEWS |
Démira - Iggy
Score
Datum review
05-08-2023
Media
CD / LP
Tracks
13
Release
10-05-2023
Na haar deelname aan de Beste Singer-Songwriter van Nederland, bracht Démira Jansen een aantal EP’s uit, waarna het een tijd stil werd rond de zangeres. Dat laatste had mede te maken met de gevolgen, zowel lichamelijk als psychologisch, van een tumor in haar arm. Hetgeen ook de droom van Démira om gitariste te worden aan flarden schoot.
Afgelopen jaar keerde Démira terug met een nieuw geluid, waarbij de zangeres en muzikant zich meer op het produceren is gaan richten. Waarbij nu het eerste volledige, in eigen beheer uitgegeven, album op de planken ligt, met de titel: Iggy.
Ons recensie exemplaar wordt aangeleverd in een single track, waarbij de nummers in elkaar overlopen. Eigenlijk ook de manier waarop het album volgens Jansen zelf ook het beste kan worden gezien, als een “auditieve tentoonstelling” en niet als losse songs. In die lijn vormt dan Dismas het vertellende intro, waarbij de tentoonstelling is opgedeeld in 13 delen.
Op Two Halves Of A Whole klinkt dan meer zang door, waar direct dan het aangename stemgeluid van de zangeres doorklinkt. Het typerende stemgeluid, geeft direct een extra kracht mee aan het nummer, waar verder naast de elektro invloeden er ook wel wat Oosterse invloeden doorklinken.
Onze reis door de tentoonstelling leert ons verder dat er veel gebruik ook wordt gemaakt van stemvervorming, waarbij dit af en toe wel jammer is, daar de stem van Démira ‘in nature’ al iets speciaals heeft. Maar op bijvoorbeeld New Voodoo geeft de stemvervorming (naast ook de meerstemmigheid) dan weer wel wat extra’s, met daarbij een funky sfeer.
Misschien doen nummers als Salai, TDOF, Dutch Kills en The Parthenon nog het meest denken aan de eerste EP’s welke de zangeres uitbracht. Een meer alternatief geluid laat zich hier op terug horen, met ook af en toe wat folk/indie sfeer.
Waar mede door de elektro klanken, de nummers gauw een dance sfeer krijgen, zo licht zijn de teksten zeker niet allemaal. Op het nummer Metropolis bezingt Démira bijvoorbeeld haar ervaringen met gaslighting en anorexia.
Het verhaal van Iggy brengt ons verder nog naar het nieuwsachtige intermezzo Small Wars. Waar ook de titeltrack, Iggy, met een catchy refrein passeert, richting het zweverige einde met Pallas. Een nummer, waar het tempo wat lager ligt, vormt een mooi einde van de tentoonstelling.
Het geluid van de plaat Iggy en daarmee ook Démira is niet in een hokje te plaatsen. Zeker klinken er veel elektro invloeden door op de plaat, maar toch blijft ook wel een alternatief geluid met wat indie en folk feel doorklinken op het album. Daarnaast blijft ook overeind staan, de zeer kenmerkende en krachtige stem van Jansen zelf.
Afgelopen jaar keerde Démira terug met een nieuw geluid, waarbij de zangeres en muzikant zich meer op het produceren is gaan richten. Waarbij nu het eerste volledige, in eigen beheer uitgegeven, album op de planken ligt, met de titel: Iggy.
Ons recensie exemplaar wordt aangeleverd in een single track, waarbij de nummers in elkaar overlopen. Eigenlijk ook de manier waarop het album volgens Jansen zelf ook het beste kan worden gezien, als een “auditieve tentoonstelling” en niet als losse songs. In die lijn vormt dan Dismas het vertellende intro, waarbij de tentoonstelling is opgedeeld in 13 delen.
Op Two Halves Of A Whole klinkt dan meer zang door, waar direct dan het aangename stemgeluid van de zangeres doorklinkt. Het typerende stemgeluid, geeft direct een extra kracht mee aan het nummer, waar verder naast de elektro invloeden er ook wel wat Oosterse invloeden doorklinken.
Onze reis door de tentoonstelling leert ons verder dat er veel gebruik ook wordt gemaakt van stemvervorming, waarbij dit af en toe wel jammer is, daar de stem van Démira ‘in nature’ al iets speciaals heeft. Maar op bijvoorbeeld New Voodoo geeft de stemvervorming (naast ook de meerstemmigheid) dan weer wel wat extra’s, met daarbij een funky sfeer.
Misschien doen nummers als Salai, TDOF, Dutch Kills en The Parthenon nog het meest denken aan de eerste EP’s welke de zangeres uitbracht. Een meer alternatief geluid laat zich hier op terug horen, met ook af en toe wat folk/indie sfeer.
Waar mede door de elektro klanken, de nummers gauw een dance sfeer krijgen, zo licht zijn de teksten zeker niet allemaal. Op het nummer Metropolis bezingt Démira bijvoorbeeld haar ervaringen met gaslighting en anorexia.
Het verhaal van Iggy brengt ons verder nog naar het nieuwsachtige intermezzo Small Wars. Waar ook de titeltrack, Iggy, met een catchy refrein passeert, richting het zweverige einde met Pallas. Een nummer, waar het tempo wat lager ligt, vormt een mooi einde van de tentoonstelling.
Het geluid van de plaat Iggy en daarmee ook Démira is niet in een hokje te plaatsen. Zeker klinken er veel elektro invloeden door op de plaat, maar toch blijft ook wel een alternatief geluid met wat indie en folk feel doorklinken op het album. Daarnaast blijft ook overeind staan, de zeer kenmerkende en krachtige stem van Jansen zelf.