REVIEWS |
Dinand - Luck Of Birth
Score
Datum review
15-05-2021
Media
CD
Tracks
10
Release
14-05-2021
Met het album Luck Of Birth brengt Dinand Woesthoff zijn eerste solo album uit. De voormalig frontman van Kane, nam ruim de tijd voor de opnames van zijn soloplaat, waarbij de release ook wat werd vertraagd met de corona crisis. Nu ligt het album met een 10-tal tracks dan toch ‘eindelijk’ in de winkels.
Wat al duidelijk was geworden uit de uitgebrachte singles, is de sound van het album zeker niet te vergelijken met het eerdere werk van Kane. Al geeft de toch wel kenmerkende stem van Woesthoff wel direct een vertrouwd gevoel.
Met de singles als Whatever Comes For Me, Can You Hear Me en ook You’ll Never Know werd ook al snel duidelijk dat het geluid van Dinand divers genoemd kan worden. Zo was er het rustige debuut, met het gitaarliedje Whatever Comes For Me, klonk er toch wat voorzichtige swingende rock door op Can You Hear Me, waar laatstgenoemde You’’ Never Know weer meer richting categorie ballad gaat.
Ook snel duidelijk wordt dat Dinand Woesthoff zich op Luck Of Birth niks aantrekt van de standaard verwachtingen of standaard opbouw van nummers. Iets wat eigenlijk wel direct doorklinkt op de opener Human(e). Een nummer welke rustig begint, langzaam steeds verder opbouwt, naar toch wel een mooi (pop)rock einde. Een ‘typisch’ momentje op de track is mogelijk de voordracht van een gedicht, welke toch op een of andere manier past in het nummer.
Het diverse geluid, welke misschien wel het beste als alternatieve indierock kan worden omschreven, zorgt ervoor dat het album eigenlijk op geen moment verveelt. Zo kent Promise Island een lekkere drive geleid door bas en drums, waar de protestsong The Highest Of All weer een energiek karakter kent, met ook wel wat catchy klanken. Waarbij Fire And Heart zich dan weer meer in het midtempo afspeelt.
Met het rustige, gitaarliedje, No More Apologies wordt de debuutplaat van Dinand afgesloten. Een album waar niet direct een genre op is vast te plakken, maar dat maakt het album misschien juist ook wel weer zo sterk. Als voormalig Kane fan, had er dan misschien alleen wat meer rock in mogen terugkomen, maar blijft het album zeker sterk overeind!
Wat al duidelijk was geworden uit de uitgebrachte singles, is de sound van het album zeker niet te vergelijken met het eerdere werk van Kane. Al geeft de toch wel kenmerkende stem van Woesthoff wel direct een vertrouwd gevoel.
Met de singles als Whatever Comes For Me, Can You Hear Me en ook You’ll Never Know werd ook al snel duidelijk dat het geluid van Dinand divers genoemd kan worden. Zo was er het rustige debuut, met het gitaarliedje Whatever Comes For Me, klonk er toch wat voorzichtige swingende rock door op Can You Hear Me, waar laatstgenoemde You’’ Never Know weer meer richting categorie ballad gaat.
Ook snel duidelijk wordt dat Dinand Woesthoff zich op Luck Of Birth niks aantrekt van de standaard verwachtingen of standaard opbouw van nummers. Iets wat eigenlijk wel direct doorklinkt op de opener Human(e). Een nummer welke rustig begint, langzaam steeds verder opbouwt, naar toch wel een mooi (pop)rock einde. Een ‘typisch’ momentje op de track is mogelijk de voordracht van een gedicht, welke toch op een of andere manier past in het nummer.
Het diverse geluid, welke misschien wel het beste als alternatieve indierock kan worden omschreven, zorgt ervoor dat het album eigenlijk op geen moment verveelt. Zo kent Promise Island een lekkere drive geleid door bas en drums, waar de protestsong The Highest Of All weer een energiek karakter kent, met ook wel wat catchy klanken. Waarbij Fire And Heart zich dan weer meer in het midtempo afspeelt.
Met het rustige, gitaarliedje, No More Apologies wordt de debuutplaat van Dinand afgesloten. Een album waar niet direct een genre op is vast te plakken, maar dat maakt het album misschien juist ook wel weer zo sterk. Als voormalig Kane fan, had er dan misschien alleen wat meer rock in mogen terugkomen, maar blijft het album zeker sterk overeind!
Recente reviews