REVIEWS |
Kissin' Dynamite - Not The End Of The Road
Score
Datum review
19-01-2022
Media
CD
Tracks
12
Release
21-01-2022
Met het album Not The End Of The Road levert de Duitse band Kissin’ Dynamite zijn zevende studio album af. De band onstond in 2002 als schoolband, met zijn debuutplaat in 2008, waarbij de nieuwe plaat de opvolger is van het album Ecstasy alweer uit 2018.
De sound van Kissin’ Dynamite kan wellicht het beste worden bestempeld als stevige glamrock. Eigenlijk iets wat direct wel al duidelijk wordt op de openingstrack, en titeltrack, Not The End Of The Road. De nodige glam, de nodige rock, bombastisch en energiek zijn termen die zeker bij dit nummer passen.
Energiek, opgewekt en catchy, dat is zeker ook What Goes Up, welke qua sound zeker dicht bij de openingstrack ligt. Hetgeen wat eigenlijk ook wel geldt voor Only The Dead. Een nummer waarbij toch misschien ook wel een wat diepere lading in valt te ontdekken, afhankelijk van de wijze waarop de woorden ‘Only The Dead Don’t Give A Damn’ interpreteert.
Eén van de favorieten op het album is misschien toch wel Good Life. Het nummer doet weliswaar wat meer pop(rock)erig aan, maar luistert enorm lekker weg. Een op-en-top ‘feel good’ song. Ohja, en wellicht spelen de vocale bijdragen van ‘onze’ eigen Charlotte Wessels ook wel een rol. De voormalig Delain frontvrouw heeft een aandeel in het nummer, samen ook met Saltatio Mortis en Guernica Mancini.
Waar de eerste drie nummers veel in hetzelfde geluid gebied bleven hangen, wisselt het gedurende het album zeker wat meer af. Zo heeft Yoko Ono een wat typische inslag, klinkt Coming Home weer wat meer poppy en neemt de band behoorlijk wat gas terug op Gone For Good.
Een ballad vinden we ook terug op het album, met de afsluiter Scar. Maar voor dat einde knallen ook de gitaren er nog een keer uit op onder andere No One Dies A Virgin. Pakt het wat lagere stemgeluid op Defeat It zeker ook goed uit en is de glamrock overduidelijk aanwezig op All For A Halleluja.
Zo is het album Not The End Of The Road zeker een album wat lekker weg luistert, maar moet eerlijks halve toch ook worden gezegd dat de variatie misschien wat beperkt is. Aan de andere kant is dat dan ook wel weer de kracht van Kissin’ Dynamite. Met een scoreteller met hele getallen, wordt dan een 3,5 afgerond gewoon 4 sterren, daar 3 sterren het album weer tekort doen.
De sound van Kissin’ Dynamite kan wellicht het beste worden bestempeld als stevige glamrock. Eigenlijk iets wat direct wel al duidelijk wordt op de openingstrack, en titeltrack, Not The End Of The Road. De nodige glam, de nodige rock, bombastisch en energiek zijn termen die zeker bij dit nummer passen.
Energiek, opgewekt en catchy, dat is zeker ook What Goes Up, welke qua sound zeker dicht bij de openingstrack ligt. Hetgeen wat eigenlijk ook wel geldt voor Only The Dead. Een nummer waarbij toch misschien ook wel een wat diepere lading in valt te ontdekken, afhankelijk van de wijze waarop de woorden ‘Only The Dead Don’t Give A Damn’ interpreteert.
Eén van de favorieten op het album is misschien toch wel Good Life. Het nummer doet weliswaar wat meer pop(rock)erig aan, maar luistert enorm lekker weg. Een op-en-top ‘feel good’ song. Ohja, en wellicht spelen de vocale bijdragen van ‘onze’ eigen Charlotte Wessels ook wel een rol. De voormalig Delain frontvrouw heeft een aandeel in het nummer, samen ook met Saltatio Mortis en Guernica Mancini.
Waar de eerste drie nummers veel in hetzelfde geluid gebied bleven hangen, wisselt het gedurende het album zeker wat meer af. Zo heeft Yoko Ono een wat typische inslag, klinkt Coming Home weer wat meer poppy en neemt de band behoorlijk wat gas terug op Gone For Good.
Een ballad vinden we ook terug op het album, met de afsluiter Scar. Maar voor dat einde knallen ook de gitaren er nog een keer uit op onder andere No One Dies A Virgin. Pakt het wat lagere stemgeluid op Defeat It zeker ook goed uit en is de glamrock overduidelijk aanwezig op All For A Halleluja.
Zo is het album Not The End Of The Road zeker een album wat lekker weg luistert, maar moet eerlijks halve toch ook worden gezegd dat de variatie misschien wat beperkt is. Aan de andere kant is dat dan ook wel weer de kracht van Kissin’ Dynamite. Met een scoreteller met hele getallen, wordt dan een 3,5 afgerond gewoon 4 sterren, daar 3 sterren het album weer tekort doen.
Recente reviews