REVIEWS |
Micke Bjorklof & Blue Strip - Colors Of Jealousy
Score
Datum review
14-06-2023
Media
CD
Tracks
11
Release
16-06-2023
Een album welke gepland stond voor 2021, maar door de welbekende redenen helaas is uitgesteld, ziet nu in 2023 dan toch het daglicht. Het album Colours Of Jealousy van de Finse bluesrockband Micke Bjorklof & Blue Strip had moeten uitkomen met het 30-jarig jubileum van de band, maar met wat vertraging dan nu toch uitgekomen.
Direct vanaf de eerste klanken op Highway Highway ademt het album blues, waarbij de band hierbij de grenzen van het genre opzoekt. En gezegd moet worden dat de band daar ook goed in is geslaagd. Wat gelijk ook opvalt is de aangename stem van zanger Micke, wat ook zeker bijdraagt aan het aangename geluid van het album.
Van wat meer blues / country klanken op tracks als Highway Highway, Feel It In My Bones en Thought You Were Mine, klinkt op Colors Of Jealousy de gitaar nadrukkelijker door. Met op een Missing That Woman een grotere nadruk op de rock kant, waar Are You Real naar de ballad kant trekt.Een vleugje soul klinkt dan terug op Long Ago, met weer een groovy karakter op Good Times Somehow.
Get Out opent met een aangename gitaar solo, met een meer rustiger blues geluid. Ook op de andere nummers mag het instrumentale werk worden geroemd. De Finse heren beheersen hun instrumenten terug, met ook diverse multi-instrumentisten. De mondharmonica, van Bjorklof, mag daarbij ook genoemd worden op Feel It In My Bones.
Via het bluesy Into The Fire komt het album bij de afsluiter It Takes Two. En misschien wel toepasselijk voor de titel van het nummer, kent het nummer eigenlijk wel een tweesplitsing. Waar het eerste deel wat meer als rustigere blues aanvoelt, gaat het nummer in de tweede helft over naar een meer funky karakter.
Daarmee brengt de band wel een toepasselijk, verrassend, einde aan het album. Een album dat zich, zoals als eerder aangegeven, door het bluesgenre heen beweegt, zonder uit de bocht te vliegen. Het geheel voelt als één album, een lekker album.
Direct vanaf de eerste klanken op Highway Highway ademt het album blues, waarbij de band hierbij de grenzen van het genre opzoekt. En gezegd moet worden dat de band daar ook goed in is geslaagd. Wat gelijk ook opvalt is de aangename stem van zanger Micke, wat ook zeker bijdraagt aan het aangename geluid van het album.
Van wat meer blues / country klanken op tracks als Highway Highway, Feel It In My Bones en Thought You Were Mine, klinkt op Colors Of Jealousy de gitaar nadrukkelijker door. Met op een Missing That Woman een grotere nadruk op de rock kant, waar Are You Real naar de ballad kant trekt.Een vleugje soul klinkt dan terug op Long Ago, met weer een groovy karakter op Good Times Somehow.
Get Out opent met een aangename gitaar solo, met een meer rustiger blues geluid. Ook op de andere nummers mag het instrumentale werk worden geroemd. De Finse heren beheersen hun instrumenten terug, met ook diverse multi-instrumentisten. De mondharmonica, van Bjorklof, mag daarbij ook genoemd worden op Feel It In My Bones.
Via het bluesy Into The Fire komt het album bij de afsluiter It Takes Two. En misschien wel toepasselijk voor de titel van het nummer, kent het nummer eigenlijk wel een tweesplitsing. Waar het eerste deel wat meer als rustigere blues aanvoelt, gaat het nummer in de tweede helft over naar een meer funky karakter.
Daarmee brengt de band wel een toepasselijk, verrassend, einde aan het album. Een album dat zich, zoals als eerder aangegeven, door het bluesgenre heen beweegt, zonder uit de bocht te vliegen. Het geheel voelt als één album, een lekker album.