RockZine
 
Ultra Elektric
 
Score
 
 
Datum review
19-10-2021
 
 
Media
CD
 
 
Tracks
12
 
 
Release
22-10-2021
 
 
 
Voor het vijfde studio-album trokken The Sore Losers naar hun eigen studio, de Ultra Elektric Studio, waaruit ook de toepasselijke naam voor het album is gekomen: Ultra Elektric. Het album werd al vooraf gegaan door enkele singles, waaronder Yeah Yeah Yeah en Amy.

Wat al duidelijk was geworden uit de eerdere singles, is dat de band een echte rockplaat heeft gemaakt. Hierbij klinkt direct al de rockfeel en energie door op de openingstrack Tightrope. welke wordt vervolgd, door het eveneens energieke en rock ademend, Yeah Yeah Yeah.

De band is niet vies van het nodige stevige gitaarwerk en gitaarrifs. Zo valt Birds Of A Feather hierbij ook zeker op met de afwisselende gitaarrifs en de instrumentale ‘gevechtjes’. Een fraai nummer met verrassende afwisselingen.

Waar de single Amy nog redelijk vol gas is, met een licht vleugje catchy in de refreinen, zo kan Magnum Epos als wat rustiger worden bestempeld. Al moet wel gezegd worden dat de rock klanken ook zeker doorklinken, waarbij de gitaarpartijen in bepaalde delen een lichte blues feel meegeven aan het nummer.

Een nummer welke er zeker tussen uit springt is Overloadin’, het nummer kent een lekkere afwisseling in het instrumentale tussen de coupletten en het refrein. Waarbij de coupletten zich in wat rustiger vaarwater afspelen, wordt in het refrein wat extra kracht bijgezet. Ook de gitaarsolo zo naar het eind van het nummer past perfect.

Op het vervolg van het album komen we nog It’s You tegen, waar het begin met een rustig gitaarrifje wordt gebracht, langzaam opbouwend naar een uitbarsting van geluid. Waarna To The Well één brok aan geluid brengt vanaf vrijwel de eerste klanken. Zo loopt ook How You Win nog door in het energieke, om op de afsluiter Shareek The Greek een lichte dans feel toe te voegen.

Voor de nieuwe plaat Ultra Elektric van The Sore Losers, geldt dat het album rockt van begin tot het eind. Klein gevaar blijft toch bij de Belgische heren, dat nummers wat ‘eenduidig’ kunnen klinken. Al moet worden gezegd dat dat gevoel een stuk kleiner is dan op de voorganger Gracias señor uit 2018. Het album is daarmee ook zeer zeker een aanrader om te luisteren!
 
 
Twitter