REVIEWS |
Therapy? - Hard Cold Fire
Score
Datum review
05-03-2023
Media
CD
Tracks
10
Release
05-05-2023
Hard Cold Fire is de naam van de jongste release van de Noord-Ierse rockband Therapy?, alweer het zestiende album van de band. De vocalen en gitaren zijn opnieuw in handen van Andy Cairns. De bas wordt verzorgt door Michael McKeegan met Neil Cooper op de drums.
De drie heren van Therapy? leveren met Hard Cold Fire een onvervalst rock-album af. Gierende gitaren, aangename riffs, een rete strakke instrumentale invulling, met ook af en toe nog wat meer melodischere lijnen in zang of instrumentaal. Rocken doet het album, in ieder geval van begin tot eind.
De opstart is misschien nog wat moeizaam, met het typische gesproken intro op They Shoot The Terrible Master, maar dat is eigenlijk al direct vergeten op het moment dat de gitaren er in knallen. Een song waarop de vocalen meer als een bijrol aanvoelen, bij het instrumentale geweld. Meer ruimte voor de zang is er dan op Woe, waar zelfs een ‘sing-a-long’ gehalte is waar te nemen in het refrein.
Aangename riffs zijn te horen op diverse tracks, waaronder Joy, Mongrel en Poundland Of Hope And Glory. Waar op een nummer als Bewildered Herd zeker ook lekkere stevige gitaarlijnen terugkomen, waarbij de drums ook een prominente rol innemen.
Op To Disappear neemt de instrumentale invulling andermaal de hoofdrol, met een vraag en antwoord spel tussen (bas)gitaren en drums. Wat ook onder de noemer accenten spelletje kan worden gerekend.
Op Mongrel duikt Cairns in de lagere regionen van zijn stem, welke een donker karakter meegegeven aan het nummer. Waar mogelijk de closer Days Kollaps het meest ‘afwijkend’ aanvoelt. Het nummer wordt wat rustiger ingezet, waar voornamelijk het stevigere werk de basis vormt voor de rest van het album. Desalniettemin, is ook dit een bijzonder aangenaam nummer.
Hard Cold Fire is een plaat welke lekker uit de speakers knalt en dit ook zeker in herhaling zal blijven doen. Simpelweg gezegd, gewoon een full score voor Therapy?!
De drie heren van Therapy? leveren met Hard Cold Fire een onvervalst rock-album af. Gierende gitaren, aangename riffs, een rete strakke instrumentale invulling, met ook af en toe nog wat meer melodischere lijnen in zang of instrumentaal. Rocken doet het album, in ieder geval van begin tot eind.
De opstart is misschien nog wat moeizaam, met het typische gesproken intro op They Shoot The Terrible Master, maar dat is eigenlijk al direct vergeten op het moment dat de gitaren er in knallen. Een song waarop de vocalen meer als een bijrol aanvoelen, bij het instrumentale geweld. Meer ruimte voor de zang is er dan op Woe, waar zelfs een ‘sing-a-long’ gehalte is waar te nemen in het refrein.
Aangename riffs zijn te horen op diverse tracks, waaronder Joy, Mongrel en Poundland Of Hope And Glory. Waar op een nummer als Bewildered Herd zeker ook lekkere stevige gitaarlijnen terugkomen, waarbij de drums ook een prominente rol innemen.
Op To Disappear neemt de instrumentale invulling andermaal de hoofdrol, met een vraag en antwoord spel tussen (bas)gitaren en drums. Wat ook onder de noemer accenten spelletje kan worden gerekend.
Op Mongrel duikt Cairns in de lagere regionen van zijn stem, welke een donker karakter meegegeven aan het nummer. Waar mogelijk de closer Days Kollaps het meest ‘afwijkend’ aanvoelt. Het nummer wordt wat rustiger ingezet, waar voornamelijk het stevigere werk de basis vormt voor de rest van het album. Desalniettemin, is ook dit een bijzonder aangenaam nummer.
Hard Cold Fire is een plaat welke lekker uit de speakers knalt en dit ook zeker in herhaling zal blijven doen. Simpelweg gezegd, gewoon een full score voor Therapy?!