Orange Skyline | Interviews

Eindelijk lijkt het erop dat we weer mogen! De poppodia openen zich, de festivals lijken nu echt gepland te kunnen worden, maar ook de muzikanten komen weer tot leven. En hoe!

Zo knalde begin dit jaar de band Orange Skyline er in met "A Fire", welke de anthem van de Olympische Spelen vormde voor de NOS. Een song, welke ook direct als mogelijke 'herintroductie' van de band kan worden gezien, daar het voor 2021 toch even een periode stil was rond de Groningse band.

Meer dan genoeg reden dus om eens bij te praten met Stefan en Niels van Orange Skyline.

De afgelopen jaren zijn behoorlijk 'vreemd' geweest, vanwege de welbekende redenen. Hoe zijn jullie zo'n beetje door deze periode heen gekomen?

Wij zijn naast broers en bandgenoten ook nog eens buren van elkaar. Dus wij hebben de afgelopen tijd vooral veel muziek geschreven samen en zijn de studio in gegaan om nieuwe songs op te nemen.

Om toch nog even terug te komen op de Corona periode, dit was ook een periode waarin jullie vorig jaar een 'terugkeer' maakte met een reeks aan nieuwe singles. Eigenlijk was het toen ook al best een poosje geleden, met het laatste wapenfeit zo rond 2017/2018. Kunnen jullie ons meer vertellen, over het hoe en wat van deze periode?

Tussen ons laatste album en nu is veel gebeurd maar met name op de achtergrond.
We hadden eigenlijk al een album klaarliggen, maar op het laatste moment trok ons vorige label de stekker uit de samenwerking en stonden we op straat.

Genoeg redenen om bij de pakken neer te gaan zitten, maar wij hadden erg veel vertrouwen in de richting die wij op wilden gaan en bovendien de liedjes die wij hadden geschreven, waaronder "Shine On" en "A Fire". De songs kwamen bij Sony Music en zij hoorden er hetzelfde in wat wij ook hoorden. Vervolgens hebben we het album opnieuw opgenomen en extra nieuwe tracks toegevoegd. Dat slokt uiteraard veel tijd op. Maar het is fijn om weer terug te zijn met een grote batch aan songs.

Het moet daarbij toch ook wel 'vreemd' zijn geweest om in die periode met nieuw materiaal te komen, daar je toch ook wel een belangrijk deel qua promotie en tours mist. Hoe hebben jullie dit ervaren?

Onze eerste single die we sinds lange tijd weer uitbrachten was "Shine On", een rocktrack met een muur van gitaren, van bijna 4 minuten. Dus niet echt het materiaal waarop men hun favoriete TikTok dansje doet. Maar wij waren verrast door de respons die wij kregen. Wij brachten het uit, omdat het een track is die één doel heeft en dat is 'je omver blazen'. Blijkbaar zat men daar op te wachten. Hierdoor konden wij gelukkig wel veel radio promotie gigs doen, wat dan toch wel een beetje in de buurt komt van live spelen. En live spelen met deze band is waar je het voor doet. Niets kan dat toppen.

Afgelopen februari, was daar dan "A Fire", welke als anthem diende voor de Olympische Spelen bij de NOS. Wij zijn wel benieuwd hoe een en ander zo is uitgelopen naar anthem, kunnen jullie ons meenemen in die reis?

Niels: Wij hadden het nummer geschreven met het idee dat we nog een keer een epische sporttrack zouden willen schrijven. Het nummer lag klaar en ik wilde wel eens kijken hoe het zou werken onder bijvoorbeeld schaatsbeelden. Hiervoor haalde ik een Olympische schaatsvideo van YouTube, met een ongelooflijk slechte kwaliteit. Denk als je alle pixels uit de video bij elkaar zou optellen je nog niet eens op 1080 zou uitkomen. Enfin, ik zette het nummer eronder, liet het zien aan onze manager en hij vond het te gek.

Onze manager ging daarmee verder aan de slag en trapte ergens in Hilversum een deur in en zo kwam het bij de NOS te liggen. Vervolgens hoorden wij maanden niks, dus waren er eigenlijk vanuit gegaan dat dit het niet was geworden.

Tot 2 weken voor de start van de Spelen, wij kregen toen een bericht van Henry Schut dat het nummer zou worden ingezet als anthem. Vanaf toen stond onze wereld op zijn kop.

Het nummer was dus echt met de intentie als 'sporttrack' geschreven. Wat is jullie eigen verhaal achter het nummer?

Het nummer is inderdaad geschreven met sport (met name Olympische Spelen) in gedachten, vandaar ook "A Fire". Over het innerlijke (Olympische) vuur en jezelf pushen om verder te gaan.

Wij denken wel dat de boodschap van het nummer verder draagt dan alleen sport. Het gaat voor ons over het omgaan met tegenslagen en dat proberen om te zetten naar iets waar je kracht uit put. Laat je niet uit de weg slaan en 'Stick to your gut feeling'.

Momenteel zijn jullie weer te bewonderen in diverse poppodia. Als eerst hoe bevalt het om weer live te spelen?

Fantastisch. Beste gevoel ter wereld.
Het was het wachten meer dan waard.

Waren jullie het nog niet verleerd?

Het was absoluut weer wennen.

We spelen eigenlijk een volledig nieuwe set met twee extra muzikanten erbij om alle extra gitaren en toetsen op te vangen, aangezien wij weigeren op backing track te spelen. Dus afgelopen tijd probeer je gewoon in vorm te blijven en alles goed te krijgen. Het is fijn om te merken dat alles nu op zijn plek valt.

En ook een beetje goed ontvangen (weer) door het publiek?

Met open armen!

Het is zo fijn om weer interactie te kunnen hebben met publiek. Als je voelt dat een zaal veel energie geeft, speel je net even je solo wat lekkerder of gooi je er nog een extra rondje refrein tegenaan.

Die spanning tussen publiek en ons is wat het ieder optreden zo uniek maakt. Dat krijg je niet met een backing track hoor, haha.

Dat maakt natuurlijk ook nieuwsgierig naar het komende festivalseizoen. Kunnen we jullie daar ook gaan verwachten? En misschien al een klein tipje van de sluier oplichten?

Jazeker, de agenda begint weer lekker vol te stromen met festivals.

Weet alleen nog niet wat we wel en niet mogen vertellen, maar er staan weer mooie dingen te gebeuren deze zomer!

Valt er wellicht al wel meer te vertellen over een mogelijke nieuwe tour of uitbreiding van de huidige tour?

Er zijn nog geen concrete plannen, maar wat mij betreft spelen wij vanaf nu de komende 50 jaar aan een stuk door.

Mochten de mensen jullie tegen gaan komen op de festivals, of wellicht nog bij een tour, wat kun je verwachten van Orange Skyline live (ten opzichte van jullie op een album)?

Wij zijn van oorsprong een live band die de studio in is gegaan. Het klassieke band-model eigenlijk.

Toen wij in 2009 de band oprichtten, hebben wij onszelf eerst 5 dagen in de week, 3 jaar lang opgesloten op een zolderkamer en onszelf de instrumenten geleerd. Daarna zijn we gaan optreden en vervolgens de studio in gegaan om songs op te nemen.

Dat is een heel ander model dan hoe je het tegenwoordig ziet. Namelijk, iemand (met het liefste veel volgers op social media) neemt een liedje op, wordt veel gedraaid dus moet dan ook optreden op plekken en vervolgens wordt er een band bij gezocht van sessiemuzikanten. Wij denken dat wij misschien wel een van de laatste echte bands zijn in Nederland.

Nog even terugkomend op jullie nieuwe materiaal:
Hierop is wel een wat andere sound terug te horen dan op het eerdere album. Hoe zouden jullie deze 'vernieuwde' sound het beste omschrijven?

Om kort te zijn: Rock 'n Roll.

Zit er ook een album, of wellicht een EP in de pijplijn? En zo ja, dan zijn wij natuurlijk benieuwd wanneer we die kunnen verwachten?

Er is nog geen concrete datum, maar er gaat richting het einde van het jaar een album uitgebracht worden.

Ook daarin blijven wij wellicht wat ouderwets, want EP's zijn leuk, maar met een album kun je echt laten zien wat je in huis hebt.

Zo zijn we alweer aangekomen bij het 'slotakkoord'.
Willen jullie nog iets kwijt, wat we nog vergeten zijn te vragen?

Dit is slechts het begin...